amygoesdownunder.reismee.nl

Verhaal begonnen met reizen.

Hallo allemaal, De tijd bij mijn hostfamily heb ik afgesloten. Ik kom voor mijn vlucht terug naar Nederland een weekendje terug om echt afscheid te nemen. Ik heb ook mijn laatste wedstrijd gespeeld en 4-1 gewonnen. Dit mis ik nu al. Ik heb de laatste weekenden niet veel speciaal gedaan. Ik bleef thuis en heb de laatste benodigdheden gekocht voor het reizen. Toen op 14 november heb ik afgesproken met Rianne, Wendy en Lieke. We gingen picknicken en daarna naar mijn huis. Afscheid genomen van Lieke en de nacht doorgehaald. Om 1.30 s’nachts zijn we opgehaald door een taxi en de trein genomen naar Sydney Airport. De nacht doorgehaald en de vlucht van 7 uur genomen naar Adelaide. In Adelaide waar het 30+ graden. Toch wel een andere hitte dan in Newcastle dus het was weer even wennen. Hier huurde we een auto en zijn we naar een roze meer gereden dit was anderhalf uur rijden. Ik sliep de halve weg maar gelukkig was Rianne niet moe want zij is de enigste die hier mag rijden omdat je 21 jaar of ouder moet zijn. Bij het meer aangekomen stapte we uit en kwam er meteen een hete lucht stroom op ons af en heel veel vliegen. Niet fijn als je amper hebt geslapen. Het meer viel ook wat tegen helaas alleen met een filter op de foto leek het roze. We zijn snel snel weer terug gegaan. Auto weggebracht en door gegaan naar het hostel. We waren moe en hadden honger dus wilden we snel daarnaartoe om uit te rusten. Bij ons hostel aangekomen zag het er van de buitenkant goed uit maar toen kwamen we binnen, het stonk en overal lag troep en vlekken. Er was geen receptionist dus een nummer gebeld. Ze stuurde ons een berichtje met het kamernummer dus wij gaan naar de kamer maar toen we naar binnenliepen was het een grote puinhoop. Het was een kamer voor 12 personen en overal lag troep en er lag zelfs al iemand te slapen. Na een kleine breakdown te hebben gehad hebben we besloten dat we hier niet dood gevonden wilden worden en zijn we naar de buren geweest. Hier was alles heel netjes en hadden we een 6 persoons kamer voor ons drieën geregeld. Na vroeg te gaan slapen stonden we op de maandag vroeg op want we gingen mee met een wijn tour. Wij waren de enigste toeristen uit het buitenland dus kregen alle aandacht. Iedereen was geïnteresseerd en de mensen waren heel aardig. We zijn naar een Duits dorpje genaamd Hahndorf gereden en daarna doorgegaan naar Barossa Valley. Hier gelunched en natuurlijk wijn gedronken. We zijn naar twee proeverijen geweest. Deze ochtend hoorden we al over covid cases in Adelaide en op terug weg hoorde we dat de Northern Territory de borders dicht had gedaan voor heel South Australia. Niet goed voor ons want binnen een week hoorde wij de grens over te rijden. Wij in paniek bij het hostel het verblijf gecanceld en de straat op gegaan. We wilden de bus pakken richting Northern Territory zodat als we de volgende dag binnenkwamen we waarschijnlijk gratis in quarantaine konden. Dit verliep al niet soepel en bij de laatste minuut aangekomen bij de bus toch niet gedaan. Nu zaten we dan zonder hostel op de straat met alleen de borders naar New South Wales open. De staat waar we al vandaan kwamen. En omdat dat de enigste staat open was hebben we besloten een vliegticket te boeken naar Ballina. Dit licht net onder de grens van Queensland. Nu denken jullie vast waarom niet naar Ballina. Omdat we bij Rianne haar familie, oftewel een vrouwtje van 85 in de middle of nowhere konden verblijven. Rianne had haar gebeld en alles uitgelegd en we mochten daar 2 weken lang blijven. Echt super lief dus wij zijn naar het vliegveld gegaan en wilden daar ook overnachten. Uiteindelijk 3 uur daar in de lobby van een hotel gezeten want overnachten op het vliegveld ging niet zonder risico. Hierna toch een kamer geboekt met korting wat we kregen, gelukkig maar want onze vlucht ging al om 6 uur s’ochtends. Nu zijn de meiden en ik hier al bijna twee weken en eigenlijk hebben we het wel naar ons zin. We slapen uit, kijken films en liggen in de tuin te zonnen. Het is hier namelijk rond de 40 graden iedere dag. Het plaatsje waar we zijn heet Mummelgum en heeft 95 inwoners. Laatst zijn we naar Ballina geweest met de dochter, zij woont hier een kwartiertje vandaan en gister brachten ze ons naar een zwembad. Ook zijn we al mee naar de kerk geweest vorige week en hielpen we met het schoonmaken ervan. De mevrouw waarmee we wonen is toen ze 19 was van Nederland naar Australië verhuist en woont al voor meer dan 30 jaar op deze boerderij. Ze heeft een groot huis en een ontzettend grote tuin met veel bloemen die ze iedere ochtend onderhoud. Ook rijd ze zelfs nog auto. Aankomende dinsdag gaan we hier weer weg en gaan we met de trein naar Byron Bay waar we tot 4 december zijn. Dan nemen we een vlucht naar Cairns waar we onze reis oppakken volgens schema. Amy

keer bekeken
reactie